آیت الله استادی در دومین محفل فهرستنگاران نسخ خطی ضمن خوش آمدگویی به مهمانان گرامی، در مورد مسائل مطرح شده توسط اساتید نظراتی ارائه نمودند و فرمودند: در جریان فهرست کردن نسخه های خطی کتابخانه فیضیه آقای دانش پژوه همراه با آقای مدرسی تشریف آوردند و گفتند در این کار اگر بعدها از شما ایراداتی گرفته شد، اصلا دلگیر و ناراحت نشوید، طبع فهرستنگاری نسخ خطی همراه با اشتباه است و طبیعی است که در آن اشتباه رخ دهد. تعدادی اسامی، القاب و اعداد است که احتمال خطا در آن زیاد است. گاهی اتفاق می افتد که شخصی فهرستی را از اول تا به آخر می خواند تا متوجه اشتباهات آن شود و متعجب می شوند که چرا فهرستنگار اشتباه کرده است. در حالی که این یک امر طبیعی در کار فهرستنگاری نسخ خطی است.

مسئله دیگری که ایشان به آن اشاره کردند اینکه در زمانی که بنده مشغول فهرستنگاری نسخه های کتابخانه فیضیه بودم، فهرستنگارانی بودند که برای فهرست کردن نسخه کتابخانه آستانه، حق التالیف دریافت می کردند، و این درحالی بود که بنده برای چاپ فهرست خود دنبال بانی بودم. نه حق التالیفی دریافت کردم و نه حتی از سوی مقامات تشویقی برای ما صورت گرفت.

آیت الله استادی در ادامه ضمن انتقاد از عملکرد برخی فهرستنگاران معاصر به نقاط قوت برخی از آنان نیز اشاره کردند و فرمودند: ما نباید در این گونه محافل و مجالس، فقط به خودمان و به یکدیگر ایراد و اشکال وارد کنیم و در مقابل دیگران را در نظر خود بسیار بزرگ جلوه دهیم و از عناوین و القاب بزرگ برایشان استفاده نماییم.

ایشان افزود: کل فهرستهایی که در قم وجود دارد، از زمان تشرف حاج آقای سید احمد اشکوری به قم است که حدود 50 سال قدمت دارد. در این مدت حدود20 الی30 نفر همه این فهرستها را کار کرده اند که فهرستهای 80 سال پیش حتی به گردپای این فهرستها نیز نمی رسند. ایشان تاکید کردند فهرستنگاران نباید دنبال لطمه زدن به معارف اسلام و دین باشند. فهرستنگاری در قم به دنبال تحکیم عقاید مردم است و دنبال ضربه زدن نیست. قصد فهرستنگار این است که مردم را به احترام به آثار علما وادارد.

وی همچنین تصریح کرد: 100 سال از عمر حوزه علمیه می گذرد و در این 50 سال اخیر، مهمترین فهرستی که نوشته شده است، فهرست آقای سیداحمد اشکوری است. ولی دیده می شود که ما بسیار خود را دست پایین می گیریم و دیگران را بزرگ جلوه می دهیم که این صحیح نیست. ارزش کار حوزه بسیار بالاست. حوزه علیمه کتابخانه های عظیمی دارد که با هیچ درست شده است. در مقایسه با کتابخانه مجلس شورای اسلامی که هسته اولیه آن طریق خریداری کتابخانه های شخصی افراد تهیه شده است، برای کتابخانه مدرسه فیضیه به اندازه یک شاهی پول از جایی کمک مالی نشده است و همه کتابهای قدیمی آن توسط خود علما تهیه شده است و اصلا رسم بر خرید کتاب نبوده است و یا کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، کتابخانه ماندگاری است که با زحمت خود برجای گذاشته است. اما هیچ یک تعظیم و تکریم نمی شوند.

ایشان در ادامه خاطرنشان کردند: ما باید بپذیریم، کاری که در فهرستنگاری قم انجام گرفته در بسیاری از کارهای تحقیقی مورد استفاده قرار گرفته و اساس کار استفاده از فهرست بوده، پس برای ترویج معارف اسلامی موثر بوده است در حال حاضر خوشحالیم که از کاری که انجام گرفته بهره برداری مفید می شود و اگر برای خدا بوده، فردا نیز برای ما ثمر خواهد داشت.

آیت الله استادی در پایان سخنان خود به فهرستنگاران جوان توصیه کردند: "سعی کنید نه برای پول کار کنید و نه پولی کار کنید" اگر کاری می کنیم برای خدا و برای ترویج معارف دین باشد. اگر اینگونه باشد، در آینده پشیمان نمی شوید. بنده بارها در محافل دوستانه گفته ام، ما اگر محقق هستیم، محقق درون مکتب تشیع هستیم. از ما پسندیده نیست که برخلاف مکتب تشیع حرفی بزنیم. همه تلاش ما این است که معارف امام صادق علیه السلام را ترویج دهیم.

در دعای شعبان خواندیم: اللهم انی اسئلک أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدِیمُ ذِکْرَکَ: خداوندا مرا از کسانی قرار ده که همه در یاد تو باشم. وَلا یَغْفَلُ عَنْ شُکْرِکَ: غفلت از شکر نکنیم که همه ما مدیون کسانی هستیم که کارکردند و به ما یاد دادند. وَ لا يَنْقُضُ عَهْدَكَ: از کسانی نباشیم که عهدی که با خدا، پیغمبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام داریم نقض کنیم. وَ لا يَسْتَخِفُّ بِأَمْرِكَ: از کسانی نباشیم که به امر خدا استخفاف کنیم و کار خدایی را کم بشماریم.

تهیه و تدوین گزارش: بنت الهدی موحدی محب