جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین سید محمد طباطبایی در دومین محفل فهرستنگاران نسخ خطی با بیان اینکه فهرستنگاری مرحله اول کار است و شناسایی نسخه مبتنی بر مجموعه تخصصهایی که یک فهرستنگار باید داشته باشد، گفتند: عموماً در جلساتی که به این شکل منعقد می شود و شرکت می کنیم دغدغه افراد این است که فهرستنگار جایگاه لازم را در جامعه ندارد و به فهرستنگاری توجه لازم نمی شود و ای کاش این قبیل مسائل به گوش مسئولین برسد و فکری برای نهادینه شدن یک مجمع علمی کنند، به طوری که کاربردی باشد. ایشان در ادامه فرمایش جناب استاد اشکوری اشاره کردند: مرحله اول، فهرستنگاری است که گفته شد، فهرستنگار باید کتابشناسی بداند، با علم تراجم آشنا باشد و شرایط دیگر. مرحله دوم و پس از اینکه نسخه ها شناسایی شد، ما با انبوهی از نسخه ها مواجه هستیم که توصیف شده اند و برخی لازم است که کار شود، تصحیح و منتشر شود. جدای از بحث بودجه که باید در اختیار قرار گیرد تا این نسخ تصحیح شود، در سراسر ایران و دانشجویان زیادی در رشته های گوناگون وجود دارند که از آنها مطالبه پایان نامه می شود و این پتانسیل بسیار خوبی است. کافی است با جستجوی ساده ای در عناوین پایان نامه ها ببینم که بیشتر عناوین و موضوعات تکراری هستند. لذا بجای صرف هزینه و وقت زیاد و بیهوده، خوب است که تعاملی داشته باشیم با مراکز آموزشی و کمیته های علمی تشکیل شود و به اینها ارجاع داده شود. اگر دانشجویی مشتاق است که نسخه خطی را کار کند و به عنوان پایان نامه ارائه دهد، این کمیته علمی هم اولویتها را معرفی می کند و هم به روند کار کمک می کند. البته می دانیم که ممکن است  دانشجویی علم کافی برای این کار نداشته باشند و کار درستی انجام نشود، اما بخشی از آثار بزرگان ما تصحیح می شود و مورد استفاده قرار میگیرد.

نکته دیگر که اشاره کوتاهی به آن کردند استفاده از امکانات روز است. به عنوان مثال سایت آقابزرگ با اینکه نواقصی دارد، ولی کمک بزرگی به پژوهشگر می کند. و باید کاری کنیم که جدای از نسخه های کاغذی بتوانیم تمامی خدمات خود را از راه دور ارائه دهیم. و در این دو سال اخیر بخاطر مسئله کرونا این اتفاق افتاد. اگر در این راستا همکاری بین کتابخانه ها و مجامع علمی بیشتر شود تا بتوانیم خدمات بهتری ارائه دهیم، بسیار خدمت بزرگی خواهد بود.

تهیه و تنظیم: بنت الهدی موحدی محب