دیوان خواجه شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی برحسب خواهش محمدباقر تاجر شيرازي، به سعی محمدحسین لاری و با خط محمود بن وصال شيرازي است. این اثر در بمبئی، چاپخانه کنت راوکر شناجي، سال ۱۲۶۷ هجري قمري در قطع رقعی و با خط نستعلیق منتشر شد.

نسخه دارای 439 صفحه دو ستونه، تمامی صفحات دارای کمند، تزئینات و آرایه‌های هنری، دو صفحه آغاز با سرلوح و کتیبه است. ابتدای شروع هر غزل نیز با تصاویر مینیاتوری تزئین شده و شماره صفحات داخل نیم دایره‏ای تاج گونه برفراز هر برگ آمده است.

پیش از شروع متن اصلی دیوان و غزلیات حافظ چندین قصیده و مدح منسوب به وی و به شرح زیر آمده است:

• مدح حضرت علی (ع) با مطلع:

مقدری که ز آثار صنع کرد اظهار                سپهر و مهر و مه و سال و ماه و لیل و نهار

• مدح شاه جهان، ابوالفوارس جلال‌الدین شاه شجاع از سلاطین آل‏مظفر و مشهورترین فرد از این خاندان با مطلع:

شد عرصه زمین چو بساط ارم جوان               از پرتو سعادت شاه جهان ستان

• مدح جمال‌الدين شاه شيخ ابواسحاق بن محمود اينجو آخرین پادشاه از آل‌اینجو که در اواخر دوره ایلخانان بر فارس و اصفهان فرمانروایی کرد با مطلع:

سپیده‌دم که صبا بوی لطف جان گیرد               چمن ز لطف هوا نکته بر جنان گیرد

• قصيده در مدح قوام‌الدين محمد صاحب عيار وزير شاه شجاع با مطلع:

ز دلبري نتوان لاف زد به آساني            هزار نکته در اين کار هست تا داني

• قصیده و مدح‌نامه دیگری با مطلع:

مرحبا طایر فرخ پی فرخنده پیام             خیر مقدم چه خبر دوست کجا راه کدام

این نسخه در کتابخانه آیت الله العظمی بروجردی (ره) با شماره 3548  ثبت شده و از طریق پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه با آدرس blib.ir یا با لینک مستقیم زیر برای عموم، بدون نیاز  به نام کاربری و کلمه عبور قابل مشاهده است.

http://www.blib.ir/diglib/WebUI/WebPageViewer.aspx?FileId=9863&EncId=4  

تهیه و تدوین: حمیده روزبهانی

کارشناس کتابخانه آیت الله العظمی بروجردی