در ادامه سلسله جلسات تاریخ شفاهی کتابخانه ها که هر روزه در تالار کتابخانه حضرت آیت الله العظمی بروجردی برگزار می‌شود، امروز شنبه، 15 شهریور 99 حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد اشکوری میهمان این کتابخانه بودند تا از سابقه علمی و پژوهشی خود در عرصه نسخه پژوهی و فهرستنگاری نسخ خطی در نجف و قم بگویند و خاطراتی از علما و فضای مطرح آن زمان در نجف بازگو کنند:
ایشان در ابتدا به زندگینامه و خاندان خود و چگونگی زندگی در عراق اشاره کردند و اینکه به چه دلیل مجبور به ترک نجف شدند و عنوان کردند: از همان ابتدا بنا داشتم که از وجوهات شرعیه استفاده نکنم و تا اکنون نیز به همین روال ادامه داده ام، لذا برای امرار معاش به کارهای دیگری مشغول شدم از جمله فروشندگی لوازم التحریر و صحافی که چون ثمره و بار علمی برای من نداشت آن را ترک کردم و به تصحیح و تحقیق نسخ روی آوردم. به گفته علماء این کار را بسیار با دقت و درست انجام می دادم لذا کارم در تصحیح کتاب، رونق پیدا کرد. به مرور زمان وارد کار تحقیقات شدم. اولین کاری که به تحقیق و بررسی آن پرداختم کتاب مجمع البحرین طریحی بود که در شش جلد آن را تحقیق نمودم. کم کم متوجه شدم که برای اینکه کار به دقت انجام گیرد، نیاز هست که کتاب اصلی با یک نسخه ممتاز مقابله شود. به این ترتیب بود که وارد صحنه مقابله و تصحیح نسخ خطی شدم. 
در ابتدای تاسیس کتابخانه آیت الله العظمی حکیم به بنده پیشنهاد شد که کتب خطی این کتابخانه را فهرست کنم.
در همین زمان اقدام به چاپ کتابی با عنوان الامام الحکیم نمودم که در آن قصیده ای بلند در مقابله با بعث عراق نوشته شده بود.
همزمان با آن طی حکمی دستور داده شد که تمام ایرانیان داخل عراق باید از کشور عراق خارج شوند، لذا به ایران آمدم. در بدو ورود بنده به قم حضرات آیات مرعشی نجفی، گلپایگانی و شریعتمداری به دیدار من آمدند. آیت الله العظمی مرعشی نجفی پیشنهاد برای کار فهرستنویسی در کتابخانه را دادند، به همین دلیل بنده پذیرفتم در کتابخانه مشغول به کار شدم.
ایشان در ادامه از خاطرات خود با علامه امینی ، آقا سید عزیز طباطبایی، مرحوم روضاتی و شیخ آقابزرگ طهرانی گفتند و بیان کردند که علامه امینی را برای اولین بار در حرم امیرالمومنین در نجف اشراف ملاقات کردند و عنوان کردند که هیچ کس را ولایت مدار تر از علامه امینی در زمان خود ندیدم.
سپس از شیخ آقابزرگ طهرانی نام بردند و گفتند: ایشان الگوی عجیبی برای زندگی شخصی بنده بودند و با وجود اینکه از لحاظ مالی به شدت در مضیقه بودند، تمام هزینه های زندگی خود را برای چاپ کتاب الذریعه به تهران می فرستادند. 
همچنین از آقا سید عزیز طباطبایی یاد کردند و گفتند: آقاعزیز حافظه عجیبی در به یادآوری مطالب کتابها داشتند به طوری که اگر بنده فراموش می کردم که مطلبی را در کدام کتاب نوشته ام، ایشان یادآوری می کردند! یکی دیگر از خصوصیات ایشان این بود که در خانه اش به روی همه باز بود و معلومات علمی و فرهنگی اش برای همه در دسترس بود، که این خصوصیت ایشان مانع از برجای گذاشتن اثری ماندگار از وی بوده است.
حاج آقای اشکوری پس از آن به اجازات متعددی که از علمای بزرگ زیدیه یمن و همچنین علمای بزرگ شیعه از جمله شیخ آقا بزرگ طهرانی گرفته اند، اشاره کردند و در مقابل به اجازاتی که خود ایشان صادر نموده اند نیز پرداختند. 
البته ایشان تصریح کردند که اجازه گرفتن و اجازه دادن به صورت عمومی را به هیچ وجه قبول ندارند. و لذا تا کنون حدود 130 اجازه برای افرادی از مذاهب و کشورهای مختلف از مغرب گرفته تا عراق و ایران و یمن و امثالهم نوشته اند. 
ایشان در ادامه پیرامون روش فهرستنویسی خود در نسخ خطی سخن گفتند و اذعان داشتند که با وجود اینکه سبکهای فهرستنگاری های قدیم از ابن ندیم گرفته تا سبکهای کشورهای اروپایی و عربی، تا اندازه ای که فرصت اقتضا می کرده، بررسی نموده اند، اما در این باره هیچ آموزش رسمی ندیده اند و کار فهرستنگاری ایشان کاملا بر پایه سلیقه شخصی خود بوده است و ادامه دادند در فهرستنگاری نسخ خطی بنده روش اختصار و خلاصه نویسی را به روش تفصیلی ترجیح می دهم و به این اصل اعتقاد دارم که باید بیشترین معلومات را در کمترین فرصت ممکن به طرف مقابل بدهیم.
استاد سید احمد اشکوری همچنین از کتابخانه هایی که در اروپا از آنها بازدید کردند، نام بردند و مهمترین آنها را کتابخانه موزه بریتانیا و کتابخانه واتیکان در رم ایتالیا و همچنین کتابخانه دانشگاه ونیز بوده است.
در پایان ایشان به چگونگی جمع آوری و تدوین کتاب الذریعه الی تصانیف الشیعه شیخ اقابزرگ طهرانی اشاره کردند و خاطر نشان کردند که این کار با وجود بزرگی و اهمیتی که دارد و آبروی جهان تشیع است، ولی ایراداتی هم دارد... .
به این ترتیب جلسه اول از تاریخ شفاهی در محضر استاد سید احمد اشکوری به پایان رسید و ادامه آن به جلسه آینده موکول شد.