آقای ستوده در این جلسه به نقل خاطراتی از پدر بزرگوارشان با آیت الله العظمی بروجردی در رابطه با نگارش کتاب جامع الاحادیث شیعه پرداختند و گفتند: مرحوم پدر در جمع 15 نفره که در تالیف کتاب جامع الاحادیث ایشان را همراهی میکردند و نقل کردند، ایشان به مدت پنج سال روزانه اول وقت در بیت آیت الله العظمی بروجردی جمع می شدند و زیر نظر ایشان به تنظیم این اثر ارزشمند می‌پرداختند.
همچنین به نقل از پدر، علت و انگیزه نگارش کتاب جامع الاحادیث الشیعه را اینگونه بیان کردند که حضرت آیت الله العظمی بروجردی چندین نقص و کمبود در کتاب وسایل الشیعه دیده بودند که برای برطرف کردن آن اقدام به تالیف این کتاب نمودند.
یکی اینکه در پاورقی های جامع الاحادیث الشیعه تقدم و تاخر احادیث و روایات ذکر شده که در کتاب وسایل الشیعه مرحوم شیخ حر عاملی ذکر نشده بود.
جهت دوم اینکه مرحوم عاملی در وسایل الشیعه تکثیر ابواب کرده اند و آیت الله العظمی بروجردی این تعدد و تکثر ابواب را ضروری نمی دیدند. 
جهت دیگر اینکه در وسایل الشیعه روایات تقطیع شده و در هر باب قسمتی از روایت ذکر شده است، در صورتی که آیت الله العظمی بروجردی عقیده داشتند که در برخی روایات ممکن است صدر و ذیل روایت قرینه باشد و با تقطیع آن در مفهوم اشکال ایجاد کند. 
دلیل چهارم این مطلب اینکه در وسایل الشیعه تکثیر اسانید اتفاق افتاده، به این معنی که صاحب وسایل برای نقل یک روایت، چندین سند از منابع مختلف ذکر میکنند.
پنجمین جهتی که ایشان در نظر داشته اند اینکه روایاتی که در وسایل الشیعه ذکر شده از کتب اربعه و غیراربعه به صورت مخلوط آورده شده، نظر آیت الله العظمی بروجردی بر این بوده که به جهت اهمیت کتب اربعه، روایات نقل شده از کتب اربعه ابتدا ذکر شود و سپس روایات نقل شده از سایر کتب حدیث.
و بالاخره ششمین اشکالی که به کتاب وسایل الشیعه وارد کردند اینکه در این کتاب روایات اهل سنت وجود ندارد، فلذا ایشان تاکید داشتند که باید روایات از کتب اهل سنت هم در مجموعه ما وجود داشته باشد تا آنها مجبور شوند به کتب شیعه مراجعه کنند و متوجه شوند که ما برای اثبات احادیث و روایات از ادله استفاده میکنیم و ما اصولی داریم که میتوان از آنها فروع را با استناد به قول معصوم علیه السلام استنباط کرد. البته به دلایلی از این مورد آخر منصرف شدند.
در پایان مدیر سابق کتابخانه فیضیه در تکمیل سخنان خود به نقل از پدر مرحومشان گفتند: حضرت آیت الله العظمی بروجردی عقیده داشتند در بین محدثین و فقها پنج تن فقه شان ممتاز است: دو تن شهیدین، شهید اول و شهید ثانی، مرحوم علامه حلی و فرزندشان مرحوم فخر المحققین و مرحوم محقق حلی رضوان الله تعالی علیه به دلیل اینکه احاطه و اشراف کامل به فقه اهل سنت داشتند و می فرمودند: دانستن فقه اهل سنت مهم است به جهت اینکه قرینه بر فهم روایات شیعه است و می تواند در درک روایات تاثیرگذار باشد.
در ادامه ایشان چندین خاطره از ارتباط نزدیک جد خود با آیت الله العظمی حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم و خاطراتی از والد مکرم خویش و ارتباط ایشان با آیت الله ستوده با آیت الله العظمی بروجردی بیان کردند.