داراي <هشت فائده ميباشد: ۱. در وجود خير ۲. در مراتب نعيم ><۳. در حالات مقربين و عصمت انبياء ۴. در ذات و صفت الوهيت خداوند>< ۵. در اينکه کارهاي خوب و بد صور ثواب و عقابند>< ۶. در موازين قسط در روز قيامت>< ۷. در اينکه پيامبر جن از خود آنها هستند يا نه>< ۸. در علم خداوند>
(يادداشتهاي نسخه)
داراي <هشت فائده ميباشد: ۱. در وجود خير ۲. در مراتب نعيم ><۳. در حالات مقربين و عصمت انبياء ۴. در ذات و صفت الوهيت خداوند>< ۵. در اينکه کارهاي خوب و بد صور ثواب و عقابند>< ۶. در موازين قسط در روز قيامت>< ۷. در اينکه پيامبر جن از خود آنها هستند يا نه>< ۸. در علم خداوند>
(يادداشتهاي نسخه)
<مولف پس از تاليف اسفار اربعه براي اين که در کتاب مختصري مقدار واجب و لازم از آن کتاب بزرگ را براي محصلين گرد آورد تا به واسطه آن مطالب توحيد و معاد بيان بشود. اين کتاب بر مبناي خود مولف از اقوال <ابن سينا و شيخ سهروردي >نقل ميکند. و با عناوين <فصل، اشکال، انحلال، حجه و تنبيه اجمالي >برگزار شده است>
(يادداشتهاي نسخه)
بیشتر
<الذريعه>: ج.۱۹.ص.۵۲
(يادداشتهاي نسخه)
<کتابشناسي جامع ملاصدرا>: ص.۲۷۷
(يادداشتهاي نسخه)
<مولف پس از تاليف اسفار اربعه براي اين که در کتاب مختصري مقدار واجب و لازم از آن کتاب بزرگ را براي محصلين گرد آورد تا به واسطه آن مطالب توحيد و معاد بيان بشود. اين کتاب بر مبناي خود مولف از اقوال <ابن سينا و شيخ سهروردي >نقل ميکند. و با عناوين <فصل، اشکال، انحلال، حجه و تنبيه اجمالي >برگزار شده است>
(يادداشتهاي نسخه)
بیشتر
<الذريعه>: ج.۱۹.ص.۵۲
(يادداشتهاي نسخه)
<کتابشناسي جامع ملاصدرا>: ص.۲۷۷
(يادداشتهاي نسخه)
شرح مزجي است بر کتاب <حکمة العين> <نجم الدين کاتبي قزويني> (۶۷۵ق)؛ در اين شرح همه حاشيه هاي <قطب الدين شيرازي> را آورده و به بسياري از آراي وي اشکال مي کند.
(يادداشتهاي نسخه)
شرح مزجي است بر کتاب <حکمة العين> <نجم الدين کاتبي قزويني> (۶۷۵ق)؛ در اين شرح همه حاشيه هاي <قطب الدين شيرازي> را آورده و به بسياري از آراي وي اشکال مي کند.
(يادداشتهاي نسخه)
حاشيهاي است بر کتاب <عين اليقين في اصول الدين> <فيض کاشاني>؛ با عناوين <قوله ـ قوله> . مرحوم <فيض> در آن کتاب پايههاي شناخت و حکمت عملي را تبيين کرده و در کمک به <ادله عقليه> از <ادله نقليه> نيز استشهاد آورده است. از <ملاصدرا> به عنوان استادنا و مستندنا <صدر الملة والدين> ياد ميکند (شايد اين يادکرد از فيض باشد). آيت الله <مرعشي نجفي> صاحب <حاشيه> را مردي عارف مسلک و اخباري مرام دانسته است که کتاب مذکور را در هند تأليف کرده و سپس به ايران آمده است.
(يادداشتهاي نسخه)
حاشيهاي است بر کتاب <عين اليقين في اصول الدين> <فيض کاشاني>؛ با عناوين <قوله ـ قوله> . مرحوم <فيض> در آن کتاب پايههاي شناخت و حکمت عملي را تبيين کرده و در کمک به <ادله عقليه> از <ادله نقليه> نيز استشهاد آورده است. از <ملاصدرا> به عنوان استادنا و مستندنا <صدر الملة والدين> ياد ميکند (شايد اين يادکرد از فيض باشد). آيت الله <مرعشي نجفي> صاحب <حاشيه> را مردي عارف مسلک و اخباري مرام دانسته است که کتاب مذکور را در هند تأليف کرده و سپس به ايران آمده است.
(يادداشتهاي نسخه)
شرح مزجي متوسطي است بر قسمت<طبيعيات و الهيات><هدايه الحکمه> <اثير الدين ابهري> (۶۶۳ق) در اين شرح بنا به گفته شارح <آراء فلاسفه> به اضافه آراء خودش تلخيص شده و از آنها گفتگو مي نمايد
(يادداشتهاي نسخه)
شرح مزجي متوسطي است بر قسمت<طبيعيات و الهيات><هدايه الحکمه> <اثير الدين ابهري> (۶۶۳ق) در اين شرح بنا به گفته شارح <آراء فلاسفه> به اضافه آراء خودش تلخيص شده و از آنها گفتگو مي نمايد
(يادداشتهاي نسخه)