عروس ديد چو داماد خود بخون رنگين/ کمند گردن او کرد طره مشکين/ چو سرو قامت داماد از خرام افتاد/ دل عروس پي دانه شد بدام افتاد...
(آغاز)
... مگر که شوق وصال شهي زند دامن/ که گشت آتش دل باز شعله ور امشب...
(انجام)
خط
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحهبندی
۷۷برگ؛ ۱۵
(تعداد سطرهای متن)
مواد سازنده
تیماج سیاه
(نوع جلد)
توصیف
به شماره ۲۱۷۶مراجعه شود
(يادداشتهاي نسخه)
نسخه حاضر از بند۲۴۱ تابند ۴۷۰ را در بردارد
(يادداشتهاي نسخه)
عناوين شنگرف
(يادداشتهاي نسخه)
CF
(نوع داده محتوایی)
نسخه ديجيتال
(توصيف داده رايانه اي)
شناسگر
94A026D2-E40C-4E02-8EB6-ECA596D1F1DA
(Guide)
قالب
الکترونیکی
روش مجموعهسازی
وقفی
نمایش گراف
دیگر نمودها
دیوان فنا
وضعیت اثر خلاقانه:
ناقص الاخر
ساختار محتوا:
عروس ديد چو داماد خود بخون رنگين/ کمند گردن او کرد طره مشکين/ چو سرو قامت داماد از خرام افتاد/ دل عروس پي دانه شد بدام افتاد...
(آغاز)
... مگر که شوق وصال شهي زند دامن/ که گشت آتش دل باز شعله ور امشب...
(انجام)
