"زنده از وي زمين و هفت فلک / آدمي و پري و ديو و ملک / نور چشم و دل است و عقل و روان / نيست چيزي از او تهي به جهان"
(آغاز)
"در زمين بود کمتر از ناهيد / بر فلک رفت باز شد خورشيد / لفظ خورشيد شعر تفهيم است / ورنه اين لفظ ترک تعظيم است"
(انجام)
خط:
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحه‌بندی:
۸۳برگ ؛ ۵۰
(تعداد سطرهای متن)
مواد سازنده:
مقوا
(نوع جلد)
توصیف:
<مثنوي مفصلي است که فرزند مولوي درباره حالات عرفاني پدرش و ارتباط او با شمس تبريزي و صلاح الدين زرکوب و ديگران را به نظم کشيده و در لابلاي آن به سبک پدر خود آياتي و رواياتي و حکاياتي را نقل کرده و تفسير آنها پرداخته است>
(يادداشتهاي نسخه)
<مثنوي مفصلي است که فرزند مولوي درباره حالات عرفاني پدرش و ارتباط او با شمس تبريزي و صلاح الدين زرکوب و ديگران را به نظم کشيده و در لابلاي آن به سبک پدر خود آياتي و رواياتي و حکاياتي را نقل کرده و تفسير آنها پرداخته است>
(يادداشتهاي نسخه)
