منت خداي را عز و جل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزيد نعمت . هر نفسي که فرو ميرود ممد حيات است و چون بر مي آيد مفرح ذات. پس در هر نفسي دو نعمت موجود ....
(آغاز)
...ما نصيحت بجاي خود کرديم/ روزگاري در اين بسر برديم/ گو نيايد بگوش رغبت کس/ بر رسولان پيام باشد بس
(انجام)
