"فصيح ترين کلامي که فصحاي بلاغت شعار و بلغاي فصاحت دثار کتابت ديوان خود سازند حمد و ستايش و ثنا و ستايش کبريائيست که حضرت خاتم تابنبن که بني امي آن بارگاهست...."
(آغاز)
"... و بحب اشتغال نمودن از ديوان فيض نشان آن سردفتر ارباب عرفان تعالي نمودم... / دگر ز منزل جانان گذر مکن درويش / که سير معنوي و گنج خانقاهست و بس"
(انجام)
<رسالهاي مختصر و دقيق در حل مشکلات و مبهمات اشعار حافظ شيرازي (۹۷۲ق) و پاسخ از اشکالات و ايراداتي است که به حافظ وارد شده که در سه بابو يک خاتمه تنظيم شده است:باب اول؛ در شرح اشعار غامضه. بابدويم؛ بيان مراد از شراب و معشوق و ساقي و غيه. باب سيم؛ دفع اشکال جبر از حافظ. خاتمه ؛ در بعضي از تفألاتاشعار حافظ
(يادداشتهاي نسخه)
<نسخهه اي خطي فارسي>: ج.۲. ص.۱۳۴۲
(يادداشتهاي نسخه)
<مرعشي>:ج.۱۶. ص.۳۴۱
(يادداشتهاي نسخه)
مجموعه ۲۵۱۴ (برگ۴۹- ۷۲)
(يادداشتهاي نسخه)
عناوين و نشانيها شنگرف
(يادداشتهاي نسخه)
خط:
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحه‌بندی:
۲۴برگ ؛ ۲۳
(تعداد سطرهای متن)
توصیف:
<رسالهاي مختصر و دقيق در حل مشکلات و مبهمات اشعار حافظ شيرازي (۹۷۲ق) و پاسخ از اشکالات و ايراداتي است که به حافظ وارد شده که در سه بابو يک خاتمه تنظيم شده است:باب اول؛ در شرح اشعار غامضه. بابدويم؛ بيان مراد از شراب و معشوق و ساقي و غيه. باب سيم؛ دفع اشکال جبر از حافظ. خاتمه ؛ در بعضي از تفألاتاشعار حافظ
(يادداشتهاي نسخه)
