سبب تاليف اين مثنوي معنوي اسرار انوار آن بود که بزرگي از اهل دل... بشنويد اين ناله و بانگ رباب/ نکته هاي عشق در هر گونه باب/ با فغان و نوحه گويان دايما/ نقشها بروي کشيدي دلربا...
(آغاز)
ما دست اين همچو گوهر در جهان/ نادري داند رموز اين زبان/ دو ولد خاموش کش اين سر دراز/ زانکه کونه خوش تر است اسرار و راز/ شد تمام از داد داور اين کتاب/ بس کنم الله اعلم بالصواب
(انجام)
<مثنوي است که پس از ولد نامه به خواهش بزرگي از اهل دل به نظم در آمده است و بر وزن مثنوي معنوي پدرش " مولوي " است. صاحب الذريعه رباب نامه را بخشي از ولد نامه دانسته است>
(يادداشتهاي نسخه)
بیشتر
<الذريعه>:ج.۱۰.ص.۶۷
(يادداشتهاي نسخه)
<فرهنگ سخنوران>:ص.۲۷۴
(يادداشتهاي نسخه)
<ديوان سلطان ولد>:(مقدمه ص هفت)
(يادداشتهاي نسخه)
