عالم حادث است و فکري آن است که در معلومات ذکر کرده شود به ترتيب بعض بر وجهي که ادا کنند به دانستن الي مجهول و هر چه در وي فکر کنند و به تصور ادا کنند آن را معرف و قول شارح خوانند
(آغاز)
[و مثال ديگر نيز] چنان که گوئي اين جسم يا لاشجر است يا لاحجر لکن شجر است پس لاحجر باشد لکن حجر است پس لاشجر باشد
(انجام)
