"الحمدلله رب العالمين... اما بعد چون محتاج رحمت اله قادر محمد طاهر ديد که اکثر زمان در قافله گاه جهان رحل اقامت انداخته و از سفر پر خطر خويش فراموش ساخته اند..."
(آغاز)
"... شايد کنم به مهدانت پرواز غريق رحمت ايزد کي باد که کاتب را بالحمد کند ياد در آن وقتي که جمع آيند مشرق و مغرب بود دستم به امان علي بن ابي طالب
(انجام)
