حمد و ستايش خداوندي را سزا است: باز اين فغان و غلغله اندر زمانه چيست / وين آتش زبان فنا را زبانه چيست / مرغان باغ برده چرا سر به سر پسر / درمانده جمله از طلب آب و دانه چيست
(آغاز)
چه عجب گر رود اين شهر به سيلاب فنا / روز و شب خون دل از ديده من سياست / گويا ماه محرم شده بر خلق پديد / گر چه امروز سلخ مه شوالست
(انجام)
