رساله ايست در چگونگي سيد و سلوک با خداي تعالي و کيفيت اخلاق و آداب با ديگران با عنوان "بدانکه" نام مولف را در نسخه سترده‌اند، مترجم در مقدمه خود چنين نوشته: ... چون عباراتش غريبه و نظم کلماتش به قانون لغت عرب بود و باعث انتقاع عامه ناس بود... رساله مذکوره را به عبارات واضحه و قرب بفهم مبتدي به زبان فارسي ترجمه نمودم... (يادداشتهاي نسخه‏)

بیشتر

پايان (ش‎۱) شوال ‎۱۲۶۰ه.ق و پايان (ش‎۲) ذي‌حجه ‎۱۲۶۶ ه.ق و پايان (ش‎۳) مورخ ‎۲۳ رمضان ‎۱۲۶۰ه.ق (يادداشتهاي نسخه‏)

در اول و آخر و بين رساله اين مطالب نگارش شده: <دعاي وبا و طاعون، شکيات نماز، کيفيت نماز عيدين، فهرست کتاب ترجمه العقايد ملامحسن، اشعاري از مولوي (مثنوي از علي آموز اخلاص عمل)، چند حکايت از گلستان سعدي > و از صفحه ‎۲۷پ-‎۳۰ر ، چند رقعه چلپايين اشعاري به عربي و فارسي، ايضا چند رقعه، دعا بجهت کسي که از ظالمي بترسد <شرايط ذبح و مقدمات آن همراه با دعاي مربوطه و در حواشي بعضي از صفحات اشعاري عارفانه از کلام عرفا درج است> (يادداشتهاي نسخه‏)

بیشتر

رکابه نويسي دارد (يادداشتهاي نسخه‏)