الحمد لواهب الحويه و العقل و الصلاه علي النبي و آلال اما بعد اعلم هداک الله انه قد اضطرب الا هواء و اختلفت آلارا في باب اتصاف المهيه بالوجود و عروضه لها بناء علي القاعده المشهوره. تحرير در دارالخلافه تهران، سنه ۱۲۹۹ ق
(آغاز)
نسخه جاي سخن جنگي است فلسفي و رعفاني متعلق به يکي از فيلسوفان سده چهاردهم ايران زمين، در آن مطالب مهمي در شرح و تفسير احاديث دشوار ذکر شده است.
(يادداشتهاي نسخه)
شنبه رجب ۱۲۹۹ه.ق پايان کتابت (ش۳) در دارالخلافه، و همان تاريخ و همان محل پايان کتابت (ش۴) و رمضان ۱۳۰۳ه.ق پايان کتابت (ش۵) و نستعليق محمد علي شريف چهارشنبه ۲۴ ربيع الثاني ۱۲۹۹ه.ق در مدرسه قريه بيدخت پايان کتابت (ش۱۳) و مورخ دوشنبه دوم شوال ۱۲۹۸ پايان کتابت (ش۱۷)
(يادداشتهاي نسخه)
در حاشيه صفحه آخر چند بيت شعر از ابوعلي سينا به قمل "رضا بن محمد" و مطلبي در "مراد از فناء في الله" نگاشته شده است
(يادداشتهاي نسخه)
چند صفحه نانويس است
(يادداشتهاي نسخه)
رکابه نويسي دارد
(يادداشتهاي نسخه)
کتابشناسي ملاصدرا، ص ۱۲۷-۱۲۹
(يادداشتهاي نسخه)
مجلس۹: ۲۵۳
(يادداشتهاي نسخه)
