حمدبيحد و ثناي بيعد مر پادشاهي را که وجود هر موجود نتيجه جود اوست و ورد هر مورد حمد و ثناي او که ان من شيي الا يسبح بحمده آن خداوندي که از بدايع فکرت و صنايع حکمت...
(آغاز)
... کنف عاطفت خويش بدار/ اين حامي بيضه مسلماني را. و الحمد لله رب العالمين و الصلوه و السلام علي خير خلقه محمدو آله الطيبين الطاهرين حسبنا الله و نعم الوکيل و نعم المولي و نعم النصير و اليه المعاد المصير
(انجام)
کتابي مفصل در سيرو سلوک و اخلاق و عرفان که براي سلطان علاءالدين کيقباد ابوالفتح کيخسرو بن قلج ارسلان حاکم سلجوقي آسياي صغير که نگارش آن در رمضان ۶۱۸ق شروع و در رجب۶۲۰ق پايان يافته است، اين اثر در پنج باب و چهل فصل تنظيم شده است: باب اول؛ در ديباچه کتاب. باب دويم؛ مبدا موجودات. باب سيم؛ معاش خلق. باب چهارم؛ معاد نفس. باب پنجم؛ در بيان سلوک طوائف مختلف
(يادداشتهاي نسخه)
