آغاز: بسمله، لالي حمد و جواهر ثنا تحف بارکاه جلال کبرياء حکيمي که الواح ارواح قابل نوع بشر را که مظهر غريب صنع قضا و قدر است بصيقل مواعظ دلپذير و حکمتهاي بي نظير جلا داده عکس پذير صفات کمال و چهره کشاي نعوت جلال خويش کردانيد و ...
انجام: آنست که چون از اين خوان نعمتهاي روحاني بهر و از اين شراب طهور حقايق و معاني جرع برکيرند در حيات و ممات اين خاکسار حقير و ذر بيمقدار را از دعاي طلب مغفرت سيئات و رفع درجات محروم نکردانند
انجامه: مطبوع شد کتاب عين الحيوة در شهر ربيع الاول سال هزار و دويست و چهل 1240
نسخه ديجيتال
(توصيف داده رايانه اي)