الخامس الرکوع و السجود علي وزن فعول بضم الفاء مصدر و الاول في اللغه بمعني مطلق الانحناء ما لم يبلغ الي حد السجود سواء بلغ الرکبتان الي الارض ام لا و ما يظهر من الخليل...
(آغاز)
و ابسطهما علي الارض بسطا و اقبضهما اليک قبضا و ان کان تحتهما ثوب فلا يضرک و ان اقضيت بهما الي الارض فهو افضل و لا تفرجي بين اصابک و في سجودک و لکن ضمهن اليک جميعا و تدل هذه الروايه علي بعض مستحبات اخر ايضا
(انجام)
<مولف ابتدا بخشي از متن را شرح کرده> و سپس <اقوال بزرگان اصحاب شيعه> را نقل مي‌کند و از جمله <شهيد و مجلسي و از پدرش> با عنوان <والدي روحي فداه> و نيز بعضا از< ابوحنيفه و شافعي> نقل مي‌کند
(يادداشتهاي نسخه)
<مولف ابتدا بخشي از متن را شرح کرده> و سپس <اقوال بزرگان اصحاب شيعه> را نقل مي‌کند و از جمله <شهيد و مجلسي و از پدرش> با عنوان <والدي روحي فداه> و نيز بعضا از< ابوحنيفه و شافعي> نقل مي‌کند
(يادداشتهاي نسخه)
