"بسمله ، الخطر الذي بمعني المنع و الحجر بالظاء و لم يات في القرآن بهذا المعني الاحرفان الاول في سوره سبحان "و ما کان عطاء ربک محظورا" الثاني في القمر کهشيم المختصر و ما عداهما..."
(آغاز)
"... التي هي علامه الرفع في الاسم المفرد المضاعف نحو قوله عزوجل لذوعلم ، لذو فضل ، و لذومغفره و ذوعقاب و ذوالعرش و ذوالفضل و کان مثلها في جميع القرآن ، والله اعلم بالصواب"
(انجام)
خط:
نسخ
(نوع خط متن)
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحه‌بندی:
۸برگ ؛ ۱۷
(تعداد سطرهای متن)
توصیف:
مجموعه ۲۷۴۶ (برگ۵۸- ۶۵)
(يادداشتهاي نسخه)
تحشيه در هامش صفحات با امضاي عمادالدين ، در ادامه تا پايان نسخه از رساله رسم عمادالدين علي شريف استرآبادي مباحث متفرقه اي ذکر شده است
(يادداشتهاي نسخه)
شناسگر:
D521DC01-DA8F-483B-9BD7-D16E3397E29B
(Guide)
صفحه‌بندی:
۸برگ ؛ ۱۷
(تعداد سطرهای متن)
توصیف:
مجموعه ۲۷۴۶ (برگ۵۸- ۶۵)
(يادداشتهاي نسخه)
تحشيه در هامش صفحات با امضاي عمادالدين ، در ادامه تا پايان نسخه از رساله رسم عمادالدين علي شريف استرآبادي مباحث متفرقه اي ذکر شده است
(يادداشتهاي نسخه)
