ديدم ستاره سرمست آن سرو راستان را / بر روي مه کشيده از ابروان کمان را / در لعل خود نهفته يک چشمه آب کوثر / بر نسترن نهاده يک دسته ضميران را
(آغاز)
عارفي خواهم کند فهم سخن / هست جز ذات خدايي لا ولن / غير معشوق حقيقي نيست شئ / کل شئ ها لک الا وجه حي
(انجام)
خط
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحهبندی
۹۳برگ ؛ ۱۸
(تعداد سطرهای متن)
مواد سازنده
گالینگور سبز
(نوع جلد)
عطف تیماج زرشکی
(نوع جلد)
توصیف
<قصايد کم شمار، غزليات پرشمار و اندک رباعي حاصل شاعر ايل نايطه است. که در آن مدح ائمه و مولا علي عليه السلام بويژه در يک ترجيع بند و نيز مدح ناصرالدين شاه مشاهده مي شود. تخلص وي "گوهي" است>
(يادداشتهاي نسخه)
<الذريعه>: ج.۹. ص.۹۳۶
(يادداشتهاي نسخه)
<نسخه هاي خطي منزوي>:ج.۳. ص.۲۵۰۴
(يادداشتهاي نسخه)
مجموعه ۴۰۳۸ (برگ۷۱- ۱۶۲)
(يادداشتهاي نسخه)
شناسگر
0CA43638-7807-48DC-9A55-CD6C5646986E
(Guide)
قالب
الکترونیکی
نمایش گراف
دیگر نمودها
دیوان گوهر مدارسی
وضعیت اثر خلاقانه:
ناقص
ساختار محتوا:
ديدم ستاره سرمست آن سرو راستان را / بر روي مه کشيده از ابروان کمان را / در لعل خود نهفته يک چشمه آب کوثر / بر نسترن نهاده يک دسته ضميران را
(آغاز)
عارفي خواهم کند فهم سخن / هست جز ذات خدايي لا ولن / غير معشوق حقيقي نيست شئ / کل شئ ها لک الا وجه حي
(انجام)
