حمد بيحد اول متکلم نطق آفرين که سفينه اميد سکان بحار بحور نظمي تموج استغراق الشعراء يتبعهم الغاوون مستغرق گرداب حرمان ايتمشکن سلسله استثناء...
(آغاز)
... قدينه ديدم که سرو بستان در بر/ تندا ولدي که اي خسته نه هذياندربو/ پابسته عود بي زباندر ديد و کنک/ خندان و قبا پوش و خرامندربو...
(انجام)
خط
نستعلیق
(نوع خط متن)
صفحهبندی
۹۸برگ؛ مختلف
(تعداد سطرهای متن)
مواد سازنده
تیماج قهوه ای
(نوع جلد)
توصیف
<نسخه هاي خطي فارسي>:ج.۳.ص.۲۴۶۷
(يادداشتهاي نسخه)
<سپهسالار>:ج.۲.ص.۶۴۷
(يادداشتهاي نسخه)
<دانشگاه تهران>:ج.۹.ص.۱۲۴۱
(يادداشتهاي نسخه)
<مجلس>:ج.۱۴.ص.۲۷۹
(يادداشتهاي نسخه)
مجموعه ۲۱۱۰ (برگ ۱-۹۸)
(يادداشتهاي نسخه)
<مباحث شامل غزليات و رباعيات و از انتها ناقص مي باشد>
(يادداشتهاي نسخه)
<بخشي از ديوان نوايي به اشتباه در ادامه ديوان فضولي صحافي شده است>
(يادداشتهاي نسخه)
شناسگر
2FC2E879-3A92-4B02-8A20-0342989C860C
(Guide)
قالب
الکترونیکی
نمایش گراف
دیگر نمودها
دیوان فضولی
وضعیت اثر خلاقانه:
ناقص الاخر
ساختار محتوا:
حمد بيحد اول متکلم نطق آفرين که سفينه اميد سکان بحار بحور نظمي تموج استغراق الشعراء يتبعهم الغاوون مستغرق گرداب حرمان ايتمشکن سلسله استثناء...
(آغاز)
... قدينه ديدم که سرو بستان در بر/ تندا ولدي که اي خسته نه هذياندربو/ پابسته عود بي زباندر ديد و کنک/ خندان و قبا پوش و خرامندربو...
(انجام)
