ديدم به ره آن نگار خندان را / آن ماه رخ ستاره دندان را / بر ماه دو هفته تافته عمدا / مشکين دورشن چه زنخدان را..
(آغاز)
... در قيامت روستم گويد که من خصم توام / تا چرا بر من دروغ محض بيستي سر به سر / ما همي از زنده گوييم او همي از مرده گفت / آن ما يکسر عيان است آن او يکسر خبره
(انجام)
