"حمد بيحد و شکر بي عد شراي ذاتي وحدتش منش احديت و واحديت شد و مرات ارميت وو ابديت گشت و رابطه طاهريت و باطنيت شد..."
(آغاز)
"... حقايق ايشان در برزخ ثاني ثابتست که اثر آن غلبه در کتب و احکام و اذراق و مشارب ايشان ظاهر است و سخن درين دايره و اسرار آن نهايت ندارد بر همين اختصار کنيم که وقت عزيزست و کار مهمتر از اين"
(انجام)
خط:
نسخ
(نوع خط متن)
صفحه‌بندی:
۹برگ ؛ ۲۰
(تعداد سطرهای متن)
توصیف:
<در توحيد و روش عرفاني که در دو دايره و هر يک در دو قوس و خطي که بزرخ ميان دو قوس است: دايره اول؛ احديت و وحدت و اعتبار وجودو علم و شهود>
(يادداشتهاي نسخه)
<در توحيد و روش عرفاني که در دو دايره و هر يک در دو قوس و خطي که بزرخ ميان دو قوس است: دايره اول؛ احديت و وحدت و اعتبار وجودو علم و شهود>
(يادداشتهاي نسخه)
