الحمد در لغت وصفي است به جميل اختياري بر جهت تعظيم و تبجيل نه بطريقه سخريه و استهزاء و در اصطلاح فعل است ئال باشد بر تعظيم منعم از حيث که منعم است
(آغاز)
اما آن چه منتهي شود به ضروريات و مبالغه کند در پي تفحص آن تا آن که مشتبه نشود ضروريات به مسلميات و مشهورات با مشتبهات يا غير اينها يا آن که داخل شود به مطلوب صدق به طريق حق و هذا بالمقاصد اشبه يعني آن چه مذکور شد تا من از رؤؤس ثمانيه به مقاصد اشبه است و اين ظاهر است از بيان مذکور خطوط شنگرف و سياه
(انجام)
