ذکر ملال مصيبت ر تارم اخضر / نموده رايت ماتم به اکبر و اصغر / گرفت باز از اين کبريا ز غصه خاک / غبار لشکر اندوه کشور افلاک...
(آغاز)
... بغل گشود به فرزند خود امام شهيد / قران نمود در آن دشت زهره با خورشيد / سکينه نيز به نعش پدر گشود آغوش / کشيد در بر خود جسم باب و رفت از هوش.
(انجام)
توصیف:
<مثنوي است در مصائب امام حسين عليه السلام و شهداي مظلوم کربلا>
(يادداشتهاي نسخه)
